ஈழத்தமிழர் தோற்கடிக்கப்படவில்லை - அழிக்கப் பட்டிருக்கின்றார்கள் : ஊடகவியலாளர் பாஷண அபயவர்தன

by **Admin** Wed May 01, 2013 10:39 pm

ஈழத்தமிழர் தோற்கடிக்கப்படவில்லை - அழிக்கப் பட்டிருக்கின்றார்கள் : ஊடகவியலாளர் பாஷண அபயவர்தன

ஊடகவியலாளர் 'தராக்கி' டி.சிவராமின் எட்டாவது ஆண்டு நினைவும் 'காலத்தின்
தேவை அரசியல் வேலை' என்ற தலைப்பிலான அவரது கட்டுரைகளின் தொகுப்பு நூல்
வெளியீட்டு நிகழ்வும் கடந்த ஞாயிற்றுக் கிழமை மாலை சூரிச் நகரில்
நடைபெற்றது.

சிவராம் நினைவுப் பணிமன்றத்தின் ஏற்பாட்டில்
நடைபெற்ற இந்த நிகழ்வில் பிரதம அதிதியாகக் கலந்து கொண்டு 'தீவிரவாத
எதிர்ப்பு நடவடிக்கையாக இனப்படுகொலை - தர்மரெத்தினம் சிவராம் மீதான ஒரு
மீள்வாசிப்பு' என்ற தலைப்பில் ஜனநாயக ஊடகவியலாளர் சங்கத்தின் இணைப்பாளரும்,
ஆய்வாளருமான பாஷண அபயவர்தன நினைவுப் பேருரை நிகழ்த்தினார்.

அவர்
தனது உரையில் "கிளர்ச்சித் தடுப்பு நடவடிக்கையின் ஒரு அங்கமாக இனப்படுகொலை
என்பது இராணுவ மற்றும் அரசியல் நலன்களை மாத்திரமன்றி உலகளாவிய நலன்களையும்
கொண்டுள்ளது என்பதை 2003, 2004 ஆண்டு காலப் பகுதியிலேயே சிவராம் நன்கு
கணித்திருந்தார். அவரது கணிப்பு சரியானது என்பது தற்போது நிரூபிக்கப்பட்டு
விட்டது" எனத் தெரிவித்தார்.

ஊடகவியலாளர் சண் தவராஜா தலைமையில்
நடைபெற்ற இந்த நிகழ்வின் ஆரம்பத்தில் இலங்கை மண்ணில் நீதியை நிலைநாட்ட தமது
இன்னுயிர்களை ஈந்த சகல இனங்களையும் சேர்ந்த ஊடகவியலாளர்களுக்கும், ஊடகப்
பணியாளர்களுக்கும் அஞ்சலி செலுத்தப்பட்டது.

தொடர்ந்து சிவராம்
அவர்களின் திருவுருவப் படத்திற்கு தீபமேற்றி, மலர்மாலை அணிவித்து
உரையாற்றிய பாஷண தொடர்ந்து பேசுகையில், போலந்து நாட்டைச் சேர்ந்த
சட்டத்தரணியான ரபாயல் லெம்கின் என்பவரே 1944ம் ஆண்டில் 'இனப்படுகொலை' என்ற
பதத்தை முதன்முதலில் அறிமுகம் செய்தவர் ஆகிறார்.

நாஸி
யேர்மனியில் யூதர்களுக்கு எதிராக ஹிட்லரால் மேற்கொள்ளப்பட்ட படுகொலைகளே
இனப்படுகொலை என வர்ணிக்கப்பட்ட முதலாவது படுகொலையாகக் கருதப்பட்ட போதிலும்,
ஆர்மேனியர்களுக்கு எதிராக துருக்கியினால் மேற்கொள்ளப்பட்ட படுகொலைகளையே
லெம்கின் தனது கவனத்திற் கொண்டு இந்தப் பதத்தை உருவாக்கினார்.
'குற்றங்களுக்கெல்லாம் மேலான குற்றம்' என இனப்படுகொலையை அவர் வர்ணித்தார்.

ஒரு தேசத்தை, இனத்தை, இனக் குழுமத்தை, மதத்தைப் பின்பற்றுவர்களை
முழுமையாகவே, பகுதியாகவோ அழித்து விடுவதை நோக்கமாகக் கொண்ட நடவடிக்கைகளையே
இனப்படுகொலை என அவர் வரையறுத்தார். அதேவேளை ஐக்கிய நாடுகள் சபையில் அதனை
ஒரு சட்டமாக மாற்றுவதற்கும் அவர் போராடி 1948ல் வெற்றியும் பெற்றார்.

சிறிலங்காவில் நடைபெற்ற யுத்தத்தில் இரண்டு தரப்புகள் பங்குபற்றி இருந்தன.
அதனால் தாக்குதல், பதில் தாக்குதல் என்பவை ஏற்றுக் கொள்ளக் கூடியவையே.
ஆனால், யுத்தத்தில் நேரடியாகப் பங்கு கொள்ளாத பொதுமக்களும் திட்டமிட்ட
முறையில் கொன்றொழிக்கப்பட்டமையை இனப்படுகொலை என்ற வரையறைக்குள் அடக்க
முடியும்.

யுத்த காலத்தில் தளபதியாகச் செயற்பட்ட ஜெனரல் சரத்
பொன்சேகா, பாதுகாப்புச் செயலாளரான கோத்தாபய ராஜபக்ச, அரசுத் தலைவர் மகிந்த
ராஜபக்ச ஆகியோர் உட்படப் பலர் தெரிவித்த கருத்துக்கள் அவர்கள் வன்னியிலே
விடுதலைப்புலிகளோடு இருந்த 360,000 தமிழ் மக்கள் மீது தெரிந்து கொண்டே,
திட்டமிட்ட முறையில் தாக்குதல் நடத்தினார்கள் என்பதை நிரூபிக்கின்றன.

இலங்கைத் தலைவர்கள் தமிழ் மக்கள் விடயத்தில் இரண்டு விதமான அணுகுமுறைகளைக்
கடைப்பிடித்தனர். சந்திரிகா போன்றோர் ஆசைவார்த்தை காட்டி மக்களைத் தம்
பக்கம் ஈர்க்க முயன்றனர். யுத்தப் பகுதியில் இருந்த மக்களுக்கு உணவு
மற்றும் மருந்துப் பொருட்களை அனுப்பி வைத்த அவர்கள் அதிகாரப் பரவலாக்கல்
குறித்தும் அடிக்கடி பேசி வந்தனர்.

ராஜபக்ச போன்ற இரண்டாவது
வகையினர் மக்களை வகைதொகையின்றி அழித்தொழித்தேனும் அச்சுறுத்திப் பணிய
வைக்கும் தந்திரத்தைக் கைக்கொண்டனர். இராணுவக் கல்வியில் 'ரோமன் மாதிரி' என
அழைக்கப்படும் இவ்வகைத் தந்திரோபாயத்தில் எவ்வளவுக்கு எவ்வளவு அதிகமாக
மக்கள் பாதிக்கப்படுகின்றார்களோ அவ்வளவுக்கு அவ்வளவு மக்கள் தம் பக்கம்
சாய்வார்கள் என அவர்கள் நினைக்கின்றனர். இதுவே இறுதி யுத்தத்தில்
பயன்படுத்தப்பட்ட தந்திரோபாயமாகும்.

பாதுகாப்பு வலயம் என்ற
பகுதிக்கு வரவழைக்கப்பட்ட மக்கள் மீது தொடர்ச்சியான எறிகணை வீச்சு
நிகழ்த்தப்பட்டது. அந்த மக்களின் மனவுறுதியைக் குலைத்து, தங்களது கொள்கைகளை
மறந்து உயிர்களைப் பாதுகாத்துக் கொள்ளும் குறிக்கோளை மாத்திரம் அவர்கள்
மத்தியில் ஏற்படுத்துவதே அதன் நோக்கம்.

இத்தகைய நிலையை சிவராம்
பின்வருமாறு விபரித்தார். ஒருவர் பயங்கரவாதத் தடைச் சட்டத்தின் கீழ் கைது
செய்யப்படுகின்றார். கைதின் பின் அவர் கடுமையான சித்திரவதைக்கு
தொடர்ச்சியாக உட்படுகின்றார். இப்போது அவரின் சிந்தனை இரண்டு விடயங்கள்
பற்றியதாகவே இருக்கும். ஒன்று அடுத்த சுற்று சித்திரவதை எப்போது தொடங்கும்
என்பது. மற்றையது தன்னைக் காப்பாற்ற யாராவது வரமாட்டார்களா என்பது. இந்த
உதாரணத்தை ஒரு மக்கட்