Latest topics
» கிளிநொச்சியில் பெண்களுக்கு கட்டாய கருத்தடை: திடுக்கிடும் தகவலால் அதிர்ச்சியில் மக்கள் by Admin Sat Sep 14, 2013 8:33 am
» நாகர்கோவில் மாணவச் செல்வங்கள் படுகொலை..!
by nilavu Sun Sep 01, 2013 5:18 pm
» சிட்டென்று பெயர் கொண்டு… சிட்டாய்ப் பறந்தன்று திரிந்தவன்!
by nilavu Fri Aug 23, 2013 8:00 pm
» போர்ப்பயிற்சி அளிக்கும் நம் தலைவர் பிரபாகரன்
by nilavu Fri Aug 23, 2013 7:18 pm
» புயலடிக்கும் நேரத்திலும்
by nilavu Fri Aug 23, 2013 7:15 pm
» ஆகாயத்தை நூலால் அளக்க முடியும்
by Admin Wed Aug 21, 2013 10:00 am
» புல்மோட்டை கடற்பரப்பில் வைத்து 16.08.1999 அன்று சிறிலங்கா கடற்படையின் டோறா அதிவேக பீரங்கிப் படகினை சேதப்படுத்தி வீரகாவியமான கடற்கரும்புலிகள் லெப்.கேணல் நீதியப்பன் – மேஜர் அந்தமான் ஆகியோரின் 14ம் ஆண்டு வீரவணக்க நாள் இன்றாகும்
by Admin Tue Aug 20, 2013 11:25 pm
» நாங்க எங்கட சொந்தக் கால்ல நிக்கிறம்
by Admin Mon Aug 19, 2013 10:47 pm
» வரலாற்றுச் சிறப்பு மிக்க ஆனையிறவுச் சமர்
by Admin Mon Aug 19, 2013 9:07 am
» விடுதலைப்புலிகளின் மகளிர் படையணி தொடங்கப்பட்ட நாள்
by Admin Mon Aug 19, 2013 9:04 am
» இந்திய ஆக்கிரமிப்பின் போது வட்டக்கச்சியில் நடந்த உண்மைச் சம்பவம்....தாய் குறும்படம்
by Admin Mon Aug 19, 2013 8:59 am
» நெடுந்தீவுக்கு சிறீதரன் தலைமையிலான குழுவினர் விஜயம்: ஈ.பி.டி.பியின் மிரட்டலுக்கு மத்தியிலும் மக்கள் அமோக வரவேற்பு!
by Admin Mon Aug 19, 2013 8:55 am
» 2006ம் ஆண்டு நடைபெற்ற தேசியத்தலைவர் மற்றும் இயக்குனர் மகேந்திரன் அவர்களின் சந்திப்பு...
by Admin Mon Aug 19, 2013 8:50 am
» உதவி செய்ய முன்வந்தால் இம்மக்களின் வாழ்வு பிரகாசமடையும்!
by Admin Sun Aug 18, 2013 8:56 am
» அவயவங்களை இழந்தும் நம்பிக்கையுடன் வாழ்கிறோம்!
by Admin Sun Aug 18, 2013 8:51 am
» இறுதிப் போரில் ஒரு காலை இழந்த பெருமாள் கலைமதி
by Admin Sun Aug 18, 2013 8:48 am
» ஈ.பி.டி.பி யின் கோட்டைக்குள் தனது படையணியுடன் நுழைந்த சிறிதரன் எம்.பி!
by Admin Sun Aug 18, 2013 8:37 am
» அவயவத்தை முழுமையாக இழந்தும் வைராக்கியத்துடன் வாழும் சாந்தினி!!
by Admin Sun Aug 18, 2013 8:33 am
» மிஞ்சி இருக்கும் எமது இனம் இது தான் பாருங்கள் மக்களே !
by Admin Fri Aug 16, 2013 8:56 am
» விக்னேஸ்வரன்: தெரியாத பக்கங்கள் – இந்தியன் எக்ஸ்பிரஸ்
by Admin Wed Jul 31, 2013 7:34 pm
» பிரபாகரனைப் போல நேர்மையானவர்களாக நிதி வசூலித்தவர்கள் இல்லை!” – மூத்த போராளி சத்தியசீலன்.
by nilavu Fri Jul 05, 2013 1:41 pm
» தமிழினி விடுதலை
by Admin Sat Jun 29, 2013 8:55 am
» ராஜீவ் காந்தி படுகொலை! இந்திய- ரஷ்ய கூட்டுச் சதி!- ரஷ்யப் பத்திரிகை பரபரப்புத் தகவல்
by nilavu Wed Jun 26, 2013 6:42 pm
» பூக்களுக்குள் எழுந்த புயல்…. கரும்புலி மேஜர் சிறிவாணி
by Admin Sun Jun 23, 2013 4:12 pm
» "திருப்பி அடிக்க தயாராகும் பிரித்தானியத் தமிழர்கள் "
by Admin Wed Jun 19, 2013 8:59 am
» லண்டன் ஓவல் மைதானத்தின் வெளியே தமிழர்கள் மீது சிங்கள காடை கும்பல் தாக்குதல் video photo
by Admin Tue Jun 18, 2013 8:47 am
» ஈழ தமிழ் இளைஞனின் பரிதாபம்உதவும் கரங்களை எதிர் பார்த்து படுத்த படுக்கையில் கிடக்கும்் நிரூபன்
by Admin Tue Jun 18, 2013 7:58 am
» இதுவரை பார்க்கப்பட்ட மூன்று கட்டப் போர்களையும் விட போரில் ஈடுபட்ட தரப்பினருக்கு குறிப்பாக அரச படையினருக்கு மிக மோசமான இழப்புகளை ஏற்படுத்தியது மூன்றாவது கட்ட ஈழப்போர் தான்.
by Admin Mon Jun 17, 2013 3:44 pm
» இயக்குநர் மணிவண்ணன் ஒரு மக்கள் கலைஞனின் மறைவு!
by Admin Sun Jun 16, 2013 9:00 am
» நீங்கள் இதுவரை காணாத போர்க்களத்தில் நடைபெற்ற குற்றங்களின் புகைப்படங்கள்
by Admin Sat Jun 15, 2013 11:05 am
இன்னொரு பாலசந்திரன் ... என்ன செய்யப் போகிறோம் நாம்?.
இறுதிப் போரில் ஒரு காலை இழந்த பெருமாள் கலைமதி
Page 1 of 1
இறுதிப் போரில் ஒரு காலை இழந்த பெருமாள் கலைமதி
இறுதிப் போரில் ஒரு காலை இழந்த பெருமாள் கலைமதி
**************************************************
[You must be registered and logged in to see this image.]
யுத்தம் விட்டுச் சென்ற தடயங்களில் வலி யுடன் கூடிய வேதனையைத் தருவதுதான் உடல் அங்கங்களை இழந்தவர்களின் வாழ் க்கை. அதிலும் வாழ வேண்டிய வயதில் தம் அங்கங்களை இழந்து தவிக்கும் இளம் பெண்களின் நிலை பாரிதாபத்திலும் பரிதா பம். இன்று வடக்கு கிழக்கு யுவதிகளில் பெரும்பாலானோர் தம் உடல் அங்கங் களை இழந்துள்ளனர். என்னதான் அவர்கள் ஏனையோருடன் சகஜமாகப் பழகினாலும் அந்த வேதனை அவர்களை ஆட்டிப் படைப் பது அவர்களது முகங்களைப் பார்க்கும் போது நன்றாக தெரிகிறது. தன் வயதை யொத்த ஏனைய இரு யுவதிகளுடன் கிளிநொச்சியில் ஒரு பரிசோதனை சிட் டையுடன் வெயிலில் காத்து நின்றார் பெருமாள் கலைமதி. தன் ஒரு காலை இழந்த நிலையில் அதற்கு மாற்றுக்கால் போடுவதற்காக வந்திருந்த அவரை நெருங்கி என்னை அறிமுகப்படுத்திக் கொண்டேன். எவ்வித தயக்கமும் இன்றி ஒரு சகோதரிக்கே உரித்தான பக்குவமான தொனியில் என்னுடன் கதைத்தார்.
‘எண்ட சொந்த இடம் தர்மபுரம். எனக்கு 28 வயசாகுது. ஒரு அண்ணாவும் தங்கையும் இருக்கினம். இறுதி சண்ட டைமிலதான் எண்ட கால் போச்சுது. சண்ட நடக்கேக்க இடம் பெயர்ந்து புதுக்குடியிருப்புக்குப் போய் அப்படியே மாத்தளனில் இருந்தோம். 2009 சித்திரை 4 ஆம் திகதி எண்டு நினைவிருக்கு. தர்மபுரத்திலிருந்து மாத்தளன் போகேக்க வீட்டு வாசல்ல நிக்கேக்க ஷெல் வந்து விழுந்தது. கால்ல பட்டது மட்டும்தான் தெரியும். என்ன ஹொஸ்பிட்டல் கொண்டு போனது, காலை எடுத்தது ஒண்டுமே தெரியாது. ஷெல் பட்டு மறுநாள் தான் எண்ட காலை எடுத்திருக்கிறாங்கள். நினைவு திரும்பி காலை பார்த்த போது எனக்கு உலகமே தலைகீழாக இருப்பது போல இருந்தது. சரியான கவலை யாக இருந்தது. நல்லா அழுதுட்டன்’ என்ற கலைமதி அந்த நினைவை தொடர்ந் து மீட்க விரும்பாதவராய் தரையைப் பார்த்தார். பின்னர் ஏதோ நினைத்தவராய் அவரே தொடர்ந்தார்.
‘பிறகு என்ன செய்யிறது. இங்க எல்லாமே இப்ப இந்த நிலைமையில தானே இருக்காங்க. நாங்க இடம்பெயர்ந்து போகேக்க எல்லாம் செத்துச் செத்துக் கிடந் ததைப் பார்க்கேக்க நாங்களும் சாகணும் போலத்தான் இருந்தது. அந்த சம்பவங் களை நினைக்கேக்க இப்பவும் ஏதோ மாதிரித்தான் இருக்குது. என்ன செய்ய. அப்படியே கடவுள் துணையால நாங்க தப்பிப் பிழைச்சி வவு னியா செட்டிக்குளம் முகாமில ஒருவருசம் இருந்தனாங் கள். முகாம் வாழ்க்கையை என்ன எண்டு சொல்லுறது. தண்ணிப் பிரச்சினை, சாப்பாட்டுப் பிரச்சினை எல்லாத்தை யும் அனுபவித்துவிட்டம். 2010 ஐந்தாம் மாதம் எங்கள கொண்டுவந்து தர்மபுரத்தில விட்டவங்க’ என்றவரிடம்
தற்போது வாழ்க்கை எப்படி போகின்றது என்று கேட்டேன்.
‘முகாம் வாழ்க்கைய விட சொந்த வீட்டில இருப்பது சந்தோ சம் தானே. நல்ல தண்ணி இல்ல கரண்ட வசதி இல்ல. அப் பா கூலி வேலைக்கு போறார். ஒரு நாளைக்கு 800 ரூபாவரை கிடைக்கும். அதை வைச்சித்தான் சாப்பிடுறம். அம்மாவும் வருத்தக்காரி. அம்மா அப்பாவுக்குப் பிறகு என்ன செய்யிறது எண்டு இப்ப நான் தையல் பழகுறன். அதைப் பழகினா ஒருநாளைக்கு 500 ருபாவோ 300 ருபாவோ வந்தாக்கூட காணும். ஐக்கிய நாணய சங்கம் என்ற ஒரு சங்கத்தால தான் மெசின் ஒண்டு தந்தவங்கள். தையல் பழகி உழைப்பன் என்று நம்பிக்கை இருக்கு’ என்றார் மனதில் உறுதி யுடன்.
இங்கே என்ன விடயமாக வந்தீர்கள் என்று கேட்டேன்.
‘என்ன போல காலை இழந்த அண்ணன் ஒருத்தர் இங்க மாற்றுக்கால் கொடுக்கிறாங்க எண்டு சொன் னவர். அதான் நாங்களும் வந்தம். முதல் போட்ட கால் பெல்ட் எல்லாம் அறுந்திட்டு ஒட்டித்தான் வைத்தி ருக்கு. ஒரு காலை நெடுகலும் போட்டுக் கொண்டிருக் கேலாது தானே. தண்ணி ஏதேனும்பட்டு நட்டுகள் எல் லாம் கழண்டு போயிடும். இன்னொரு கால் இருந்தால் தான் சுகம்’ என்றார்.
தன் ஒரு காலை இழந்தாலும் நம்பிக்கையை சிறிதும் கைவிடாத கலைமதி தன் தோழிகளின் துணையுடன் எழுந்து செல்லும்போது பிரமித்துப் போனேன். ஊனம் என்பது உடலில் மட்டும்தான். மனதில் அல்ல என்ப தை நிரூபித்துவிட்டார் கலைமதி. கலைமதி மட்டுமல்ல வன்னியிலுள்ள எல் லோரும் மனத்திடத்துடன் வாழ்வதைப் பார்க்க ஆச்சரியமாகத்தானிருக்கிறது.
சாகித்யா
**************************************************
[You must be registered and logged in to see this image.]
யுத்தம் விட்டுச் சென்ற தடயங்களில் வலி யுடன் கூடிய வேதனையைத் தருவதுதான் உடல் அங்கங்களை இழந்தவர்களின் வாழ் க்கை. அதிலும் வாழ வேண்டிய வயதில் தம் அங்கங்களை இழந்து தவிக்கும் இளம் பெண்களின் நிலை பாரிதாபத்திலும் பரிதா பம். இன்று வடக்கு கிழக்கு யுவதிகளில் பெரும்பாலானோர் தம் உடல் அங்கங் களை இழந்துள்ளனர். என்னதான் அவர்கள் ஏனையோருடன் சகஜமாகப் பழகினாலும் அந்த வேதனை அவர்களை ஆட்டிப் படைப் பது அவர்களது முகங்களைப் பார்க்கும் போது நன்றாக தெரிகிறது. தன் வயதை யொத்த ஏனைய இரு யுவதிகளுடன் கிளிநொச்சியில் ஒரு பரிசோதனை சிட் டையுடன் வெயிலில் காத்து நின்றார் பெருமாள் கலைமதி. தன் ஒரு காலை இழந்த நிலையில் அதற்கு மாற்றுக்கால் போடுவதற்காக வந்திருந்த அவரை நெருங்கி என்னை அறிமுகப்படுத்திக் கொண்டேன். எவ்வித தயக்கமும் இன்றி ஒரு சகோதரிக்கே உரித்தான பக்குவமான தொனியில் என்னுடன் கதைத்தார்.
‘எண்ட சொந்த இடம் தர்மபுரம். எனக்கு 28 வயசாகுது. ஒரு அண்ணாவும் தங்கையும் இருக்கினம். இறுதி சண்ட டைமிலதான் எண்ட கால் போச்சுது. சண்ட நடக்கேக்க இடம் பெயர்ந்து புதுக்குடியிருப்புக்குப் போய் அப்படியே மாத்தளனில் இருந்தோம். 2009 சித்திரை 4 ஆம் திகதி எண்டு நினைவிருக்கு. தர்மபுரத்திலிருந்து மாத்தளன் போகேக்க வீட்டு வாசல்ல நிக்கேக்க ஷெல் வந்து விழுந்தது. கால்ல பட்டது மட்டும்தான் தெரியும். என்ன ஹொஸ்பிட்டல் கொண்டு போனது, காலை எடுத்தது ஒண்டுமே தெரியாது. ஷெல் பட்டு மறுநாள் தான் எண்ட காலை எடுத்திருக்கிறாங்கள். நினைவு திரும்பி காலை பார்த்த போது எனக்கு உலகமே தலைகீழாக இருப்பது போல இருந்தது. சரியான கவலை யாக இருந்தது. நல்லா அழுதுட்டன்’ என்ற கலைமதி அந்த நினைவை தொடர்ந் து மீட்க விரும்பாதவராய் தரையைப் பார்த்தார். பின்னர் ஏதோ நினைத்தவராய் அவரே தொடர்ந்தார்.
‘பிறகு என்ன செய்யிறது. இங்க எல்லாமே இப்ப இந்த நிலைமையில தானே இருக்காங்க. நாங்க இடம்பெயர்ந்து போகேக்க எல்லாம் செத்துச் செத்துக் கிடந் ததைப் பார்க்கேக்க நாங்களும் சாகணும் போலத்தான் இருந்தது. அந்த சம்பவங் களை நினைக்கேக்க இப்பவும் ஏதோ மாதிரித்தான் இருக்குது. என்ன செய்ய. அப்படியே கடவுள் துணையால நாங்க தப்பிப் பிழைச்சி வவு னியா செட்டிக்குளம் முகாமில ஒருவருசம் இருந்தனாங் கள். முகாம் வாழ்க்கையை என்ன எண்டு சொல்லுறது. தண்ணிப் பிரச்சினை, சாப்பாட்டுப் பிரச்சினை எல்லாத்தை யும் அனுபவித்துவிட்டம். 2010 ஐந்தாம் மாதம் எங்கள கொண்டுவந்து தர்மபுரத்தில விட்டவங்க’ என்றவரிடம்
தற்போது வாழ்க்கை எப்படி போகின்றது என்று கேட்டேன்.
‘முகாம் வாழ்க்கைய விட சொந்த வீட்டில இருப்பது சந்தோ சம் தானே. நல்ல தண்ணி இல்ல கரண்ட வசதி இல்ல. அப் பா கூலி வேலைக்கு போறார். ஒரு நாளைக்கு 800 ரூபாவரை கிடைக்கும். அதை வைச்சித்தான் சாப்பிடுறம். அம்மாவும் வருத்தக்காரி. அம்மா அப்பாவுக்குப் பிறகு என்ன செய்யிறது எண்டு இப்ப நான் தையல் பழகுறன். அதைப் பழகினா ஒருநாளைக்கு 500 ருபாவோ 300 ருபாவோ வந்தாக்கூட காணும். ஐக்கிய நாணய சங்கம் என்ற ஒரு சங்கத்தால தான் மெசின் ஒண்டு தந்தவங்கள். தையல் பழகி உழைப்பன் என்று நம்பிக்கை இருக்கு’ என்றார் மனதில் உறுதி யுடன்.
இங்கே என்ன விடயமாக வந்தீர்கள் என்று கேட்டேன்.
‘என்ன போல காலை இழந்த அண்ணன் ஒருத்தர் இங்க மாற்றுக்கால் கொடுக்கிறாங்க எண்டு சொன் னவர். அதான் நாங்களும் வந்தம். முதல் போட்ட கால் பெல்ட் எல்லாம் அறுந்திட்டு ஒட்டித்தான் வைத்தி ருக்கு. ஒரு காலை நெடுகலும் போட்டுக் கொண்டிருக் கேலாது தானே. தண்ணி ஏதேனும்பட்டு நட்டுகள் எல் லாம் கழண்டு போயிடும். இன்னொரு கால் இருந்தால் தான் சுகம்’ என்றார்.
தன் ஒரு காலை இழந்தாலும் நம்பிக்கையை சிறிதும் கைவிடாத கலைமதி தன் தோழிகளின் துணையுடன் எழுந்து செல்லும்போது பிரமித்துப் போனேன். ஊனம் என்பது உடலில் மட்டும்தான். மனதில் அல்ல என்ப தை நிரூபித்துவிட்டார் கலைமதி. கலைமதி மட்டுமல்ல வன்னியிலுள்ள எல் லோரும் மனத்திடத்துடன் வாழ்வதைப் பார்க்க ஆச்சரியமாகத்தானிருக்கிறது.
சாகித்யா
Similar topics
» தோழியின் இறுதிப் பயணத்தில் தோழிலே தாங்கியபடி செங்களம் மீதினில் ஒன்றாக ஆடிய வீரப்புலிகள்..
» விடுதலைப் போரில்.... வீரமும்....!! ஈகமும்....!!
» முள்ளிவாய்க்கால் போரில் பங்கேற்ற மற்றொரு இராணுவத் தளபதி மாரடைப்பால் மரணம்!
» ஆனந்தபுரம் சமரில் மூத்த தளபதிகள் பலரையும் களமுனைத்தளபதிகள் பலரையும் நூற்றுக்கணக்கான போராளிகளையும் இழந்த அந்தச்சமர் தமிழ் மக்கள் அனைவரையும் சோகத்தில் ஆழ்த்தியது.
» "வன்னிப் போரில் கொன்றது போல எல்லாத் தமிழர்களையும் கொல்ல வேண்டும்!- வவுனியா வைத்தியசாலையில் இராணுவச் சிப்பாய் அட்டகாசம்"
» விடுதலைப் போரில்.... வீரமும்....!! ஈகமும்....!!
» முள்ளிவாய்க்கால் போரில் பங்கேற்ற மற்றொரு இராணுவத் தளபதி மாரடைப்பால் மரணம்!
» ஆனந்தபுரம் சமரில் மூத்த தளபதிகள் பலரையும் களமுனைத்தளபதிகள் பலரையும் நூற்றுக்கணக்கான போராளிகளையும் இழந்த அந்தச்சமர் தமிழ் மக்கள் அனைவரையும் சோகத்தில் ஆழ்த்தியது.
» "வன்னிப் போரில் கொன்றது போல எல்லாத் தமிழர்களையும் கொல்ல வேண்டும்!- வவுனியா வைத்தியசாலையில் இராணுவச் சிப்பாய் அட்டகாசம்"
Page 1 of 1
Permissions in this forum:
You cannot reply to topics in this forum